หนองบัวลำภู

การประชุมที่จบลงจากจังหวัดเลยและเราได้เดินทางกันต่อนั้น ในวันนี้เราไม่ได้ซื้อลูกชิ้นทานรองท้องกันครับ เพราะคิดว่าน่าจะเปลี่ยนรสชาติไปหาอะไรทานที่จังหวัดข้างหน้าดีกว่า พี่ผึ้งก็ดูเหมือนจะงอนๆครับเพราะผมไม่อยากแวะที่เดิมเนื่องจากยังค่อนข้างที่จะอิ่มอยู่ เหอๆๆ (จงใจแกล้งพี่เค้า) แต่ไม่ทันไรเราก็ต้องแวะ SEVEN ELEVEN จนได้ เพราะไอ้ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว ก๊ากกก!! ลงไปแวะ SEVEN คราวนี้ดูเหมือนทุกคนจะหิวมากครับซื้อของในนั้นหมดไป 400 เห็นจะได้ถ้าผมจำไม่ผิด ตัวผมเองได้ซื้อขนมปัง Farmhouse หนึ่งแถวพร้อมกับแฮมพริกหมูหนึ่งห่อ น้ำชามะนาวหนึ่งขวด ขึ้นมาซัดบนรถ เลยโดนแซวเลย ไปๆมาๆผมชักคิดว่าแขนผมเริ่มเหมือนกุนเชียงเข้าไปทุกทีแล้ว เพราะเวลาถ่ายรูปออกมามันเป็นบ้องๆเลย ชักไม่ดีละควรจะลดได้แล้วมั้ง

ในระหว่างเดินทางพี่ๆก็นั่งดูหนังกันไปครับ ส่วนผมก็หลับตามเดิมแต่ไม่ถึงกับหลับสนิท เพราะได้ยินเสียงบ่นว่าหนังอะไรเนี่ยะ โคตะระมันเลย ถ้าจบกลางเรื่องแล้วไม่ได้ดูก็ไม่เสียดายเงินเลย ไม่ได้ดูต่อยังสบายใจกว่า ฮ่าๆ (มันหมายความว่าไงเนี่ยะ) อืม...ผมคงเอ่ยชื่อหนังไม่ได้นะครับ เราได้เดินทางมาถึง “โรงแรมณัฐพงศ์แกรนด์” จังหวัดหนองบัวลำภูจนได้ สรุปวันนี้ทีมเราก็ไม่ได้ทานข้าวเย็น เพราะผมก็ยังอิ่มจากแฮมกับขนมปังทั้งแถวที่อัดกันอยู่ในท้องครับ เราได้แยกย้ายกันเข้าห้องและผมก็ได้สรุปของจังหวัดที่ผ่านมาลงให้ทุกท่านได้ติดตามกัน คิดเห็นยังไงโปรดติชมด้วยครับ

ไม่นานนักครับอาจารย์วุฒิพงศ์ก็นึกอยากจะว่ายน้ำขึ้นมา จึงควักกางเกงว่ายน้ำพร้อมถามผมกับพี่คนขับรถว่าจะไปว่ายด้วยกันไหม ไอ้ผมก็เลือดนักกีฬาอยู่แล้วแต่ดันไม่ได้เอากางเกงว่ายน้ำมา ก็ถามไปว่าแล้วผมจะลงไปยังไงละอาจารย์ “กางเกงในเนี่ยะละไม่มีใครเห็นหรอกดึกแล้ว” อาจารย์ตอบกลับมาอย่างมั่นใจ เอาวะไหนๆอาจารย์ก็มั่นใจเราจะให้ท่านผิดหวังไม่ได้ เหอๆๆ ลุยครับ แต่พี่คนขับรถไม่ไปเพราะอาบน้ำแล้ว ตูม....กระโดดลงเล่นอย่างสะใจ สบายอารมณ์ ผมก็สังเกตว่าทำไมมันขุ่นจังแต่ก็ไม่ได้สนใจมาก อาจารย์ก็บอกเพราะฝนตก ว่ายกันไปได้ซัก 10 นาทีครับ พี่พนักงานก็ตะโกนมาบอกว่า “ยังว่ายไม่ได้นะค่ะ สระปิดปรับปรุงค่ะ เพิ่งจะใส่สารเคมีลงไป” (-_-‘) เจี๊ยกกก~~!! ไม่รอช้าอาจารย์ขึ้นจากสระอย่างเร็วทิ้งผมเลย ผมจะขึ้นต่อหน้าพนักงานก็กลัวจะโดนว่าเพราะใส่กางเกงในธรรมดา ฮ่าๆๆ จึงว่ายกลับไปอีกฝั่งแล้วจึงขึ้นอย่างไวเช่นกัน ขึ้นมาก็ทำการชำระร่างกายในทันที พี่คนขับรถก็ขำใหญ่ครับ เจ็บใจจริง..ไม่น่าทะลึ่งเลย ไม่มีกางเกงว่ายน้ำก็ดี
อยู่แล้ว

จ๊าก...ตื่นมาเกือบ 7.30 น. เมื่อคืนดูชิงร้อยชิงล้านหนักไปหน่อย เลยไปฝันว่าตัวเองเป็นไกรทองซะงั้น แต่เราก็ยังรักษาเวลาได้ดี อาบน้ำแต่งตัวอย่างเร็วครับ ไม่สกปรกนะแค่ไม่แปลงฟัน (ล้อเล่นๆครับ) ผู้มาอบรมก็ทยอยกันมาเรื่อยๆครับ แต่ท่านแรกที่มา มาตั้งแต่ 8.00น.เห็นจะได้ แต่ไม่ขึ้นมาลงทะเบียนจึงอดได้รางวัลสำหรับผู้ที่มาเป็นท่านแรกไป น่าเสียดายแทนครับ

เรื่องหน้าที่พลเมืองเราได้ตัวแทนเลือกในข้อที่จะไม่เบียดเบียนและมีความสวามิภักดิ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ต้องไม่พูดจาว่าร้ายผู้อื่นหรือแม้คิดด้วยใจ ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนไม่ว่าจะเป็นเพื่อน พ่อแม่ หรือแม้ทุกๆคนที่อยู่ร่วมโลกกับเรา ที่สำคัญต้องไม่ทำเรื่องเดือดร้อนต่อสังคม ต้องการให้องค์กรไม่สร้างความเดือดร้อนต่อส่วนรวม ถึงองค์กรจะไม่มีผลกำไรมหาศาล แต่ก็ไม่สร้างความเดือดร้อนแก่สังคม ท่านต่อมาก็ไม่คิดที่จะเบียดเบียนผู้อื่น ควรพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่และก็จะเกิดความสงบสุข อยากเห็นพลเมืองบรรษัทส่งเสริมให้พนักงานมีศาสนธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ และไปใช้ในชีวิตประจำวันด้วย จะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข อีกท่านนั้นเป็นผู้มีความพากเพียรแสวงหาเครื่องเลี้ยงชีพของตนเองโดยชอบธรรม ต้องทำหน้าที่อย่างสุจริตและต้องเทิดทูนองค์พระมหากษัตริย์ ในส่วนขององค์กรนั้นก็อยากให้มีความรับผิดชอบ มีความโปร่งใส ตรวจสอบได้ และต้องไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับชุมชนที่ตั้งอยู่

กิจกรรรม CSR เชิงระบบ ผู้นำเสนออยากให้องค์กรเพิ่มความเข้าใจในเรื่อง CSR ขององค์กร อยากให้ประชาชนได้มีความรู้เรื่องความรับผิดชอบให้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง การที่เข้าใจแล้วประโยชน์ก็จะตามมา ทุกส่วนในองค์กรก็จะได้ประโยชน์ร่วมกัน อีกท่านอยากให้เน้นด้านการสื่อสารเรื่อง CSR คืออยากให้ถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับ CSR เน้นในแนวทางคุณธรรม จริยธรรมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม มีการขยายแนวทางการปฏิบัติและนำเรื่อง CSR ไปใช้ในชีวิตหรือองค์กรต่อไป ท่านที่สามอยากให้มีการบูรณาการเรื่อง CSR ทั่วทั้งองค์กร เสนอให้ผู้บัญชาให้เห็นถึงประโยชน์ของการจัดทำ CSR ขออนุมัติขยายผลไปสู่สถานศึกษาในสังกัดและทุกกลุ่มงานในสำนักงาน สอดแทรกเรื่อง CSR เข้าในที่ประชุมประจำเดือน และสอดแทรกเรื่องคุณธรรม จริยธรรมให้แก่เด็กๆ รวมทั้งทำป้ายประชาสัมพันธ์เชิญชวน

ในวันนี้อาจารย์ชนากานต์ วงษ์นอก จากวิทยาลัยการอาชีพศรีบุญเรือง ได้พูดคุยกับทางเราที่มาในวันนี้ไว้ว่า “ได้ข้อมูลใหม่ แต่ที่จริงแล้วมันเป็นเรื่องใกล้ตัวสามารถนำมาใช้ได้ ไม่ต้องมองกว้างมากมองแค่ระดับตัวเราก็เป็น CSR ได้แล้ว คิดว่าดีที่มาจัดที่นี่ ก็เป็นการเปิดโลกทัศน์ และก็ได้องค์ความรู้ใหม่ๆซึ่งอาจมองข้ามไป สามารถนำความรู้ไปใช้กับเยาวชนได้ จริงๆหน้าที่พลเมืองสามารถนำมาเกี่ยวโยงกับการศึกษาได้ เป็นประโยชน์หลายด้านทั้งตัวเด็กเอง หน่วยงานและสังคม ทั้งยังสามารถขยายผลไปถึงระดับประเทศได้”

สำหรับกิจกรรม Creative CSR ในวันนี้ อาทิ “โครงการเครื่องตัดหญ้าพลังงานแสงอาทิตย์” ในปัจจุบันมีเครื่องตัดหญ้ามากมายล้วนแต่เป็นเครื่องตัดหญ้าที่ใช้พลังงานเชื้อเพลิงและยังปล่อยสารคาร์บอน ออกสู่อากาศทำให้เกิดภาวะโลกร้อนซ้ำยังทำให้อากาศเป็นพิษ เราจึงคิดหาพลังงานทดแทนที่ได้จากธรรมชาติและมีอยู่ไม่มีวันหมด จึงคิดสิ่งประดิษฐ์โดยใช้แผง Solar Cell เป็นตัวแปลงแสงอาทิตย์แล้วเก็บไว้ในแบตเตอรี่ สามารถนำไปใช้ได้ทุกๆวันไม่ส่งเสียงดัง ไม่รบกวนสิ่งแวดล้อมและยังประหยัดค่าใช้จ่ายในการจะไปซื้อน้ำมันด้วย

“โครงการผ้าไหมไฮโซ” ซึ่งเป็นแนวโครงการที่สืบสานวัฒนธรรมประเพณีไทยโดยการแต่งกายด้วยผ้าไหมไทย ปัจจุบันนี้เด็กรุ่นใหม่จะรับความนิยมแฟชั่นจากต่างประเทศทำให้คนไทยสมัยนี้ลืมการอนุรักษ์วัฒนธรรม จะปลูกฝังให้เกิดความรักและความผูกพัน ให้ใส่ผ้าไทยในสถานศึกษาและถิ่นกำเนิด โครงการนี้ยังช่วยประชาชนชาวไทยที่มีฝีมือในการเย็บและได้มีอาชีพเสริม เพื่อประกอบกิจการเวลาว่าง ในการหารายได้เข้าเลี้ยงครอบครัว ใครๆที่ได้ใส่ผ้าไหมไทยก็จะดูดี มีสง่าราศรี ต่างชาติจะได้รับรู้ว่าประเทศเรารักกันขนาดไหน และเป็นการดึงดูดนักท่องเที่ยวอีกด้วย

“โครงการ ก.กก ลดโลกร้อน” ต้นกก เป็นพืชที่มีอยู่มากในท้องถิ่นและหาได้ง่ายเพราะปลูกกันอยู่ทุกบ้าน แต่ประชาชนในท้องถิ่นจะนำมาใช้ประโยชน์ค่อนข้างน้อยมาก กกมีประโยชน์มากในการนำมาทำสิ่งประดิษฐ์เช่นกล่องกระดาษทิชชู เพราะปัจจุบันกล่องทิชชูมักจะทำมาจากพลาสติกและก็จะย่อยสลายยากมากๆ ทำให้เกิดขยะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน ถ้านำกกมาทำก็จะย่อยสลายง่ายและยังเสริมรายได้ให้แก่ประชาชนในท้องถิ่นแถมยังสอดคล้องตามแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอีกด้วย

การบรรยายวันนี้ก็เสร็จสิ้นลงครับ พร้อมกันกับเสียงหัวเราะ น้องๆที่นี่ก็เป็นเด็กที่ดีมากเลย ขอชมจากใจครับ ตลอดการอบรมก็ดูยิ้มแย้ม หัวเราะ และยกมือตอบกันดี หรือเพราะอยากได้เสื้อก็ไม่รู้ ขณะที่เดินออกจากห้องน้องๆทุกคน (ขอเน้นว่าทุกคน) ยกมือไหว้ทีมงานเราทุกคนเลยครับพร้อมบอกว่าเดินทางโดยสวัสดิภาพนะค่ะ/ครับอาจารย์ โห...มารยาทดีจริงๆ ก็ทำให้รู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลย

ไม่รอช้าครับทีมงานเราทำอะไรกันอย่างรวดเร็ว เสร็จที่นี่ปุ๊บก็มุงหน้าสู้จังหวัดต่อไปปั๊บ ขึ้นรถปิดประตูออกรถทันที วันนี้สภาพอากาศดีครับ แต่รู้สึกจะอบอ้าวไปหน่อย เพราะขณะที่เราแวะซื้อน้ำกันนั้น ผมลงไปครู่เดียวเหงื่อยังแตกเยอะเลย โลกมันร้อนขึ้นเยอะจริงๆ เหมือนอย่างที่ในวีดีทัศน์สารคดี Home ว่านะครับ เพราะช่วง 15 ปีหลังนี้เป็นอุณหภูมิที่สูงที่สุดเลยนะครับ ผมว่า“มันขึ้นอยู่กับเราว่าจะเขียนอนาคตของโลกร่วมกันอย่างไร” แล้วเจอกันในจังหวัดต่อไปครับ