วันพุธที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2552

นครสวรรค์




แม็กหิวไหม จะกินอะไร? พี่ผึ้งถามหลังจากที่เราได้เดินทางกันมา จนตอนนี้ก็เกือบจะ 2 ทุ่ม แล้ว กระผมเบื่ออาหารตามร้านดีๆซะเหลือเกินแล้ว ผมจึงบอกไปว่ากินข้าวขาหมู ข้าวหน้าเป็ดข้างทางได้ไหม เธอจึงบอกว่างั้นทีมเราไปหาข้าวต้มกินกันดีกว่า เราได้แวะกันที่ร้านๆหนึ่งครับ มันยอดมากเลยเพราะร้านนี้มีเป็ดพะโล้ด้วย กินแล้วรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ ฮ่าๆๆ ก็ที่นี่เป็นสวรรค์นี่ครับ เรามาถึงจังหวัดนครสวรรค์กันแล้ว!เป็นเมืองที่ใหญ่มาก ตอนแรกผมคิดว่าในประเทศไทยเราเมืองใหญ่ๆจะมีแค่ กรุงเทพฯ ชลบุรี เชียงใหม่ สงขลา อุดรธานี และขอนแก่น ไม่คิดว่าที่นี่ก็สุดยอดเช่นกัน แถมยังรถติดอีกด้วย ที่ไหนรถติดแสดงว่าเจริญแล้วครับ หลังจากที่เราโซ้ยอาหารกันเรียบร้อย ก็เข้าพักที่ โรงแรมทันที

เมื่อคืนก่อนนั้นพี่ผึ้งได้มาบอกกับผมว่าเธอนอนไม่หลับเลย ตื่นมาตอนตี 3 ได้ยินเสียงอะไรไม่รู้เหมือนเสียงแมลงหรือเสียงต่อ internet ทำนองนั้น ผมก็เลยบอกพี่ไปว่าคิดไปเองรึป่าว แต่พอมาคืนนี้ครับ ช่วงที่ผมดูรายการ ตี 10 อยู่นั้น ผมก็ได้ยินบ้างครับ จึงคิดไปว่าเวรละ...ถึงตาผมแล้วไง ส่วนอาจารย์ผมหลับไปแล้ว ไม่เคยรับรู้อะไรเลยครับ ฮ่าๆ ผมจึงเดินหาว่าต้นกำเนิดเสียงมันมาจากไหน และแล้วเสียงมันมาจากถุงลองกองนั้นเอง มันเป็นเสียงของแมลงอะไรซักอย่าง ผมจึงจับทั้งถุงยัดเข้าตู้เย็น......เงียบ หลับสบาย ฮ่าๆๆ


รุ่งเช้าต่อมาผมจึงไปบอกกับพี่ผึ้งว่ามันเป็นเสียงอะไร แต่พี่แอนก็ดันบอกทำไมไม่จับมันไปปล่อยละ โถ่...แม่พระเหลือเกิน ผมยิ่งเป็นพวกกลัวแมลงอยู่ ผมจึงบอกไปว่าแมลงนะพี่จะไปหาเจอยังไงในถุง ไม่ใช่หมีโคล่านะตัวใหญ่เห็นชัดหาเจอง่าย (มันเกี่ยวอะไรกับหมีโคล่า สามารถโทรมาถามทางเราได้นะครับ เหอๆ) พี่แอนเป็นคนชอบหมีมากครับ หลังจากที่พูดคุยผ่อนคลายกันแล้ว ก็ถึงเวลาที่ต้องเปิดสารคดี Home ให้ทุกๆท่านได้ชม และก็ได้ตั้งคำถามไปว่า ตึกสีทองในสารคดี อยู่ที่ประเทศอะไร ก็มีท่านที่ตอบว่าอเมริกา ผมก็บอกว่าผิดครับ แต่ก็ยังมีตอบว่าอเมริกาอีก (จะตอบซ้ำทำไมเนี่ยะ) ส่วนอีกคนตอบว่า New York (มันเป็นประเทศยังไงเนี่ยะ) จะฮากันไปไหนครับ หลังจากที่ได้เล่นเกมส์พอหอมปากหอมคอกันแล้ว ก็เปิดงานอย่างเป็นทางการกับการบรรยายที่ไหลลื่นเช่นเคย


เวลายามเช้ากับกิจกรรมหน้าที่พลเมือง เราได้ผู้มาแชร์ประสบการณ์เป็นสุภาพบุรุษสูงวัยท่านหนึ่ง ได้เลือกในข้อเป็นผู้มีความพากเพียร ไม่เบียดเบียนผู้อื่นและเป็นผู้มีความซื่อสัตย์ โดยไม่คิดโกงหาเลี้ยงชีพสุจริต ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ให้ความยุติธรรมต่อคนและธรรมชาติ ต้องสุภาพเรียบร้อย ไม่กล่าววาจาไม่สุภาพแม้แต่กับสัตว์เลี้ยง ต้องพูดความจริงเสมอไม่โกหกต่อผู้อื่น เพราะคนที่พูดโกหกเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดในโลก เพราะต้องโกหกให้เหมือนกันทุกครั้ง ชีวิตจะไม่มีความสุข อยากให้องค์กรส่งเสริมพนักงานให้ถือศีลธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เพราะเป็นสิ่งที่อยู่ในตัวบุคคลที่ผลักดันเขาเหล่านั้นอยู่ตลอด 24ชั่วโมง ผมฟังแล้วก็คิดถึงคุณลุงของผมเลยครับเพราะท่านก็ชอบเล่าประสบการณ์ต่างๆให้ผมฟังก่อนนอนเสมอ มาถึงท่านที่สองก็เป็นคนที่มีความพากเพียรอีกเช่นกัน เธอทำอาชีพรับราชการเป็นครู มีหน้าที่สอนให้เยาวชนเป็นคนดี และมีหน้าที่นอกเหนือจากการสอน โดยไปสอนอาชีพให้กับประชาชนที่มีรายได้น้อย เพื่อแก้ปัญหาความยากจน ซ้ำยังประกอบธุรกิจส่วนตัวอย่างสุจริตด้วย อยากให้องค์กรไม่ดำเนินกิจการที่สร้างความเดือดร้อนเสียหายต่อส่วนรวมและต้องเปิดเผยข้อมูลอย่างโปร่งใส

การเดินทางมาในรอบนี้นะครับ ทุกๆวันเราจะนั่งรับประทานอาหารกันอย่างเงียบเหงาเพราะไม่มีใครมานั่งกับทีมงานเราเลย แต่แล้ววันนี้เราก็ได้นั่งรับประทานอาหารกับแขกบางท่านจนได้ครับ มีการพูดถึงว่า บ้านเมืองเรามีแต่จะเอาเงินไปพัฒนาในเรื่องต่างๆมากมาย แต่ไม่เคยคิดจะไปพัฒนาทางด้านน้ำบ้าง ปกติเราจับปลากินกัน แต่ก็ไม่เคยทำอะไรให้มันกลับคืน แถมโรงงานต่างๆก็ทำให้น้ำเน่าอีก ดูอย่างต่างประเทศ แม่น้ำของเค้ามีปลาที่กระโดดขึ้นมาข้างๆเรือก็มี ดูว่าเค้าเอาใจใส่สิ่งแวดล้อมขนาดไหน บ้านเราเอาแต่ทำลาย ควรจะพัฒนาแหล่งน้ำ และไม่ควรจับปลาอย่างผิดวิธี ที่สำคัญควรแนะนำคนที่ทำอาชีพประมงตามลำคลองให้ทำกระชังเลี้ยงปลาขึ้นมา จะได้มีรายได้และท้องอิ่มด้วย แต่การตกเบ็ดไม่ถือว่าผิดเพราะว่ามันเหมือนเป็นการแลกเปลี่ยนกัน การที่จะตกปลามาได้ซักตัว ต้องใช้เหยื่อจำนวนมากมายเลย ทำให้ปลาตัวเล็กมีโอกาสได้กินและได้เติบโต เราก็ได้ปลาตัวใหญ่ไปทานกัน


สำหรับกิจกรรม CSR เชิงระบบ ผู้ที่มานำเสนอท่านแรกนั้น อยากให้องค์กรทำการทบทวนและปรับปรุงการปฏิบัติดำเนินงานขององค์กรที่เกี่ยวกับ CSR นำข้อมูลที่มีประโยชน์มาปรับปรุงในองค์กรให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น จัดงานอบรมทบทวนแผนการดำเนินงานเพื่อหาแนวทางใหม่มาใช้ในการปรับเปลี่ยนแผนงาน จะได้เป็นที่ยอมรับนับถือจากผู้อื่น ท่านต่อมาอยากให้ทำกิจกรรมเกี่ยวกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม มีการอบรมถึงประโยชน์ของสิ่งแวดล้อม มีการบูรณาการให้ดียิ่งๆขึ้น สร้างหรือปลูกฝังจิตสำนึกที่ดีให้กับทุกคนโดยเฉพาะเด็กๆ ช่วยกันระดมความคิดและแก้ไขปรับปรุงในข้อผิดพลาด อีกท่านนึงเน้นในเรื่องการสื่อสารเรื่อง CSR การบรรยายเหตุผลทางการตลาดกับคุณภาพสินค้า การเพิ่มมูลค่าให้กับวัตถุดิบตามระดับคุณภาพ การให้รางวัลกับพนักงานในด้านผลตอบแทนทางสังคมเป็นการประกาศเกียรติคุณ

ในวันนี้ผมมีโอกาสสนทนากับอาจารย์ธัญพร พรสวัสดิ์ จากวิทยาลัยอาชีวศึกษานครสวรรค์ ซึ่งท่านกล่าวว่า ได้รับความรู้เยอะ บอกตรงๆเลยว่าหน่วยงานภาครัฐบางแห่งยังไม่รู้เลย แต่คิดว่าเอกชนอาจจะรู้แล้ว แต่มาวันนี้ก็ได้รู้มากขึ้น ก็คิดว่าที่มาจัดให้ที่นี่ดี ทั้งวิทยากร สถานที่และสื่อต่างๆก็ดี พอดีเรื่องหน้าที่พลเมืองมันตรงกับที่สอนอยู่ คือ วิชาหลักการจัดการ ก็คิดว่านักเรียนได้รับรู้อะไรมากขึ้นนอกจากที่รับจากในห้องเรียนอย่างเดียว มาข้างนอกก็ได้ความรู้ด้วย รู้สึกว่าดีมากเลยค่ะ


เข้ามาสู่ช่วง Creative CSR เราได้ความคิดดีๆจาก โครงการพัฒนาแหล่งน้ำ แก้ปัญหาความยากจน เพราะปกติแล้วในน้ำมีปลาในนามีข้าว ปกติคนมักจะจับปลากันโดยไม่คำนึงถึงการดูแลมันและแหล่งน้ำกลับคืน พัฒนาแหล่งน้ำชุมชนจะได้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น รณรงค์ในเรื่องการปล่อยสารพิษลงสู่แม่น้ำ ถ้าทำได้ก็จะเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ชุมชนใกล้แหล่งน้ำก็สามารถเลี้ยงปลาในกระชังเป็นรายได้เสริม ทำให้มีรายได้เข้าสู่จังหวัดมากยิ่งขึ้น


ต่อมา คือโครงการคืนดูดาว เช้าดูนก เป็นการพัฒนาบึงบอระเพ็ดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับประเทศ ดึงดูดนักท่องเที่ยวในเชิงอนุรักษ์โดยใช้นกเป็นหลัก พัฒนาพื้นที่รอบๆให้ดูสวยงาม จัดสร้างยานพาหนะในการไปดูนกและหาเสื้อชูชีพป้องกันเพื่อความปลอดภัย ประชาสัมพันธ์ผ่านทางทีวีทุกช่อง จัดร้านค้าเพื่อรองรับนักท่องเที่ยว คนที่มาก็จะได้ทั้งความรู้และความสนุกสนาน ธุรกิจโรงแรมในระแวกนำก็จะได้รับผลพลอยได้ ทำให้ใครๆก็รู้จักนครสวรรค์ดีขึ้น


อีกทั้งยังมี โครงการวัฒนธรรมพันธุ์ข้าว เป็นการลดต้นทุนในการปลูกข้าวโดยการส่งเสริมให้ใช้ปุ๋ยหมักชีวภาพและสร้างความต่างทางการขาย ส่งเสริมให้ชาวนาคิดต้นทุนในการเพาะปลูก มีการขายสินค้าโดยเน้นเกี่ยวกับการตลาดข้าวปลอดสารพิษ ร่วมทำ GAP นำระบบมาตรฐานสากลมารับรองคุณภาพสินค้า ทำการทดลองเพื่อตรวจสอบสารเคมี จัดการประกวดพันธุ์ข้าวว่าใครมีคุณภาพดีและไร้สารเคมี


นอกจากนี้อาจารย์ทองพูน ภูววิเชียรฉาย จากวิทยาลัยการอาชีพนครสวรรค์ ได้ฝากเอาไว้ว่า ได้ความรู้เกี่ยวกับการร่วมมือที่จะต้องรับผิดชอบทางสังคม ร่วมมือกัน รับผิดชอบร่วมกัน ดีมากเพราะที่นี่เค้ามีปัญหาเกี่ยวกับน้ำท่วมบ่อย จะได้รู้ว่าต้องปรับปรุงตรงไหน ทำโครงการแบบไหนจะดี คิดว่าเรื่องหน้าที่พลเมืองสามารถนำมาใช้ได้ ก็ในหลวงท่านได้ตรัสกับกลุ่มปลัดกระทรวงว่า ให้ทุกคนทุกหน่วยได้ช่วยกันแก้ไขปัญหาของชาติ ถึงนะวันนี้ประเทศเรามีการศึกษาดี เทคโนโลยีดีแต่เหตุฉะไหนถึงรักษาทรัพยากรไว้ไม่ได้


วันนี้รู้สึกว่าผมจะเป็นฝ่ายโดนแซวซะเยอะเลยครับ น้องๆที่มาก็มีอยู่คนหนึ่งที่กล้าแสดงออกอย่างมากเพราะเธอเอารางวัลของเราไปแทบจะอย่างละชิ้นเลยก็ว่าได้ แต่ก็แสดงให้เห็นว่าเธอตั้งใจฟังและจดเนื้อหาข้อมูลอย่างดี หลายๆคนก็จดกันเยอะครับผมแอบเดินไปเห็นตามสมุดของน้องๆ ก็มีมาถามว่าเมื่อไรจะถอดเสื้อให้อีกแล้ว อืมให้ได้ก็คงให้ไปแล้วนะครับ เราก็รีบเก็บของกันเหมือนทุกๆวัน และได้มุ่งหน้าสู่ Big C ของที่นี่ เพราะพี่ๆจะลงไปซื้อของเพื่อใช้ในการอบรมวันต่อไป ส่วนผมกับอาจารย์ก็เดินไปดูนู่นดูนี่ตามประสาชายหนุ่มที่ไม่มีคนคอยมาคุมครับ เสียตรงที่ว่าไม่สามารถซื้ออะไรได้เลยเพราะไม่มีเสียงอนุมัติมาจากเบื้องบน จึงได้แต่ดู


ก่อนที่เราจะไปจากจังหวัดนี้เราได้แวะทานอาหารเลิศรส ประมาณว่าหาที่ไหนไม่ได้แล้ว “MK” ครับ เหอๆ สั่งเหมือนคนอดอยากกันอีกตามเคยครับ ผมคิดว่าการสั่งอาหารเนี่ยะเวลาพูดนะมันเร็วจดคิดว่ามันน้อย แต่พอเวลามันมาทำไมมันเยอะจัง ไม่รอช้าเอาทุกอย่างลงหม้อหมดครับ ตบท้ายด้วยของหวาน และก็ต้องตกใจกับใบที่ทางร้านให้มา ผมไม่ทราบว่า MK ที่อื่นมีแบบนี้ไหม เพราะเป็นคำเตือนที่ว่าคุณกินกันขนาดนี้ ถ้าไม่ออกกำลังกายอยู่เสมอ ระวังน้ำหนักเกินนะค่ะ ควรวิ่งวันละ 40 นาที หรือเดิน 1 ชั่วโมง หรือ ว่ายน้ำสัก 40 นาทีงงเลย มีแบบนี้ด้วย ที่กินไปรู้สึกหลอนเลย แต่ก็นะครับมันก็แค่กระดาษ ไม่มีใครคิดที่จะไปออกกำลังกายขนาดนั้นหรอก โดยเฉพาะทีมผมอะนะ เหอๆ


และการเดินทางของที่นี่ จังหวัดนครสวรรค์ ก็เสร็จสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ วันต่อไปเราจะไปที่ไหนบ้าง ไปบ้าที่ไหน กินที่ไหน นอนที่ไหน ถ้าคุณอยากรู้ ต้องตามไปอ่านนะครับ สำหรับวันนี้ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับชีวิตและทำ CSR กันทุกๆวันนะครับ แล้วเจอกันครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น