ลพบุรี

รถตู้ได้เคลื่อนตัวออกช้าๆจากโรงแรมสระบุรี อินน์ หลัจากที่เราได้ทำหน้าที่กันเสร็จแล้ว และก็ได้จอดอีกครั้งขวางทางเข้าออกโรงแรม เพราะในรถนั้นพี่ๆกำลังออกความเห็นกันว่าจะไปกินข้าวเย็นที่ไหน ไปทางไหน ไกลไหม ไอ้ผมก็คอยหันไปดูว่าจะมีรถมาจ่อท้ายรึป่าว ทำตัวกันเป็นเข้าถิ่นไปได้ ฮ่าๆๆ และแล้วเราก็มาลงเอยที่ร้าน “อร่อย” ที่มีสัญลักษณ์เป็ดอยู่ (Donald Duck) เป็ดฝรั่งมาทำอะไรแถวนี้เนี่ยะ ไม่รอช้าครับนั่งโต๊ะปุ๊บสั่งเป็ดมาตัวหนึ่งในทันที แกงส้มชะอมไข่ และผัดผักอีก 2 อย่าง เนื่องจากพี่ๆผู้หญิงคงไม่อยากอ้วน แต่แล้วเป็ดก็หมดอย่างรวดเร็ว เกรงว่าผมตักไปแค่ 3ครั้งเห็นจะได้ หลังจากชำระเงินแล้วเราได้เดินทางต่อทันที

เรามาถึงจุดหมายในที่สุดครับที่เมืองลิง จ.ลพบุรีครับผม ที่ผมกล่าวมาแบบนี้เพราะว่าในขณะที่ผมลืมตาตื่นนั้นได้เห็นรูปปั้นลิงตัวอย่างใหญ่แต่ก็ปั้นได้สวยงามมากซ้ำยังปั้นไอ้นั่นลิงอีกด้วยฮ่าๆเหมือนๆ... เบ้อเริ่ม!เลย เราได้แวะซื้อของกันเล็กน้อยและผมเองได้ซื้อเครื่องดื่ม Peptein บำรุงสมอง แบรนด์ซุปไก่ และวีต้าเบอร์รี่ กระดกซัดไป3ขวดติดโดยพี่ๆก็บอกร้องทักว่า เฮ้ยกินอย่างนี้เลยหรอ! ไม่รู้ละก่อนหลังก็เข้าท้องเหมือนกันยังไงมันก็ไปผสมกันอยู่ดี (^o^) ไม่รู้ว่าท้องผมจะรับไหวไหมแต่ก็รู้สึกฟื้นตัวขึ้นมากครับเรามาถึงโรงแรม ลพบุรีอินน์ รีสอร์ท ประมาณ 19.45น. และได้เข้าพักผ่อนอย่างสบายอารมณ์แต่ก็รู้สึกหนาวเล็กน้อย

ตื่นมาในตอนเช้าเพราะพี่คนขับรถได้เข้ามาขออาบน้ำและบอกว่าฝนตกนานแล้วผมถึงว่าทำไมมันถึงได้เย็นนัก หลังจากที่ทุกคนแต่งตัวกันแล้วฝนก็ยังตกอยู่แต่เพื่อการอบรมของชาวลพบุรี เราจะไม่ยอมแพ้แค่ฝนหรือกลัวเป็นหวัด (แต่หวัดหมูก็กลัวนะ) วิ่งฝ่าฝนไปยังห้องจัดกิจกรรมครับที่โรงแรมนี้ห้องพักจะไม่ติดกับตัว Lobby ทำให้ต้องเปียกฝนเลย แต่ถ้าฝนไม่ตกวิวก็จะสวยมากครับ

มีการเล่นเกมแจกเสื้อและปากกาก่อนเริ่มงานโดยวันนี้ทางทีมงานของเรามาในลุค MIB (Men In Black)ก็ดีครับทำให้ผมดูหุ่นดีไปโดยปริยายการบรรยายของอาจารย์ วุฒิพงศ์ ได้เริ่มขึ้นพร้อมกันมาดที่ดู Smart เพราะสีเสื้อรวมทั้งเสื้อสูทและที่สำคัญคือสีผิวนั้นช่างเหมาะสมกับชุดนี้ยิ่งนัก (นี่มัน Will Smith นี่ ฮ่าๆ)

ใน Exercise ที่1นั้นได้มีคนเสนอว่าจะเป็นผู้มีความพากเพียรแสวงหาเครื่องเลี้ยงชีพของตนเองโดยชอบธรรม เพราะการได้อะไรมาจากความรู้ความสามารถของตนเองทำให้เกิดความภูมิใจและความสุข จะมีเงินทองมากก็เท่านั้น ขอมีความสุขกินอิ่มนอนหลับก็พออย่าทะเยอทะยานมากนัก (ผมคิดว่าท่านที่นำเสนออาจจะมีอายุซักหน่อยแล้วนะครับ)อยากจะเห็นความเป็นพลเมืองบรรษัทโดยให้พนักงานอยู่ในศีลธรรมใช้ศาสนาในการดำเนินชีวิตทำให้มีความสุขทางใจและเต็มใจทำงานอีกด้วย สำหรับท่านที่2 ได้เลือกข้อที่ตรงกับบุคลิกมากที่สุดโดยมีความสวามิภักดิ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวผู้เป็นประมุขแห่งชาติยึดถือพระองค์ในการใช้ชีวิตและทำงาน ไม่ใช่แค่บอกว่ารักท่านแล้ว แต่ไม่คิดจะทำอะไรเลย และเช่นกันครับว่าท่านที่ 2 นั้นก็อยากให้ทุกคนควรที่จะยึดถือศีลธรรมในการใช้ชีวิต หน้าที่รับผิดชอบในการงานจะดีขึ้น ชีวิตก็มีความสุข หน้าที่การงานก็จะเจริญถ้วนหน้า

วันนี้แขกทุกท่านได้รับประทานอาหารว่างกันในห้องอบรมเลยเพราะทางโรงแรมก็ได้ให้ความสะดวกเต็มที่โดยห้องที่ค่อนข้างใหญ่ทำให้วางอาหารว่างในห้องได้เลย ก็ดีครับเพราะทุกๆท่านจะได้ไม่รู้สึกร้อนด้วย ท่านวิทยากรได้มีการสนทนากับกลุ่มผู้เข้าร่วมกันอย่างเป็นกันเอง มีการยิ้มแย้มตอบรับกันอย่างถ้วนหน้า ผู้ใหญ่หลายๆท่านก็ยิ้มให้ผมด้วยทำให้มีกำลังขึ้นเยอะเลย ฮ่าๆๆ

มีการทำ Workshop ที่ 2 กันอย่างเมามันโดยทั้งๆที่ผมประกาศถ่ายรูปรวมแล้วก็ยังจะนั่งทำกันต่อ ผมจึงต้องโจ๊กไปว่างั้นเราไม่ต้องทานข้าวเที่ยงกันดีกว่าครับ เรามาทำกันถึงบ่ายเลย แขกทุกท่านจึงได้ค่อยๆขยับตัวแล้วมายืนกันที่ด้านหน้าร่วมกันกับทางอาจารย์ของเรา ทุกท่านได้แยกย้ายกันไปทานข้าวที่ห้องอาหาร “วาสนา” บางท่านก็โทรศัพท์กันอย่างสบายอารมณ์ มีการสนทนากันเกิดขึ้นในขณะทานอาหารเพราะต่างคนต่างมาจากคนละองค์กรจึงเม้าท์กันอย่างสุภาพและเป็นกันเอง

หลังจากที่ทุกท่านได้มารวมกันที่ห้องอบรมแล้วเราได้ทำการท้าทายไปว่าใครกล้านำเต้นวันนี้เอารางวัลไปเลย และก็มีพี่ท่านหนึ่งออกมาสงสัยว่าไปเต้นตามโลตัสบ่อยเพราะพี่แกพริ้วมาก ไม่มีเอวนะครับแต่โยกได้มันไปเลย ทุกคนก็เต้นตามอย่างสนุกสนานรวมทั้งทีมงานเราด้วย ทำให้บรรยากาศยิ่งเป็นกันเองเข้าไปใหญ่ ฮ่าๆ ก็ดีเลยครับ เพราะตัวกระผมจะได้ไม่เกร็งด้วย อบอุ่นร่างกายกันแล้วก็เริ่มการอบรมกันต่อครับ ในช่วงที่อาจารย์บรรยายนั้นผมได้ทำการแวปลงมาข้างล่างประมาณ15นาที เพื่อพยายามที่จะเก็บภาพสถานที่และบรรยากาศของโรงแรมเพราะผมค่อนข้างประทับใจกับรูปปั้นลิงมาก ถ่ายไว้เยอะแยะเลยครับมีทั้งทะลึ่งและตลกปนกันโดยให้พี่คนขับรถช่วยถ่ายให้

อาจารย์ พรทิพย์ โพธิ์บัว จากวิทยาลัยเทคโนโลยีละโว้ หัวหน้าฝ่ายธุระการบัญชีและการเงินได้พูดก่อนจะเข้าสู่ช่วงพักอาหารว่างว่า“ได้รับเอกสารที่ส่งตรงมาถึงวิทยาลัยเลยจึงสนใจและได้มาอบรมวันนี้ได้มารู้ว่า CSR ที่แท้จริงคืออะไร และคิดว่าเป็นประโยชนอย่างมากคิดว่าจะให้บุคลากรในโรงเรียนรวมทั้งนักศึกษาได้เข้ารับการอบรมด้วยจะไม่เป็นประโยชน์เฉพาะตัวเราอย่างเดียวจะครอบคุมถึงสังคมและบ้านเมืองของเราด้วย คิดว่าการที่มี CSR สู่ภูมิภาคนั้นดีมาก ยังสนใจอยากจะติดต่อให้เข้าไปให้ความรู้ในสถาบันด้วย ตอนแรกคิดจะไปเชิญครูที่เชี่ยวชาญทางสังคมมาสอนแต่เผอิญท่านได้ติดภาระกิจคิดว่าที่มาอบรมวันนี้จะเอาความรู้ไปเผยแพร่แม้จะไม่เทียบเท่าท่านวิทยากร แต่จะพยายามแทรกเข้าไปในระหว่างประชุมเพราะทางเราได้มีการประชุมกันทุกเดือน รวมทั้งจะพยายามร่วมมือกับทางสระบุรี และสิงห์บุรีเพราะเดินทางง่าย และจะให้หัวหน้าฝ่ายต่างๆเข้าร่วมจะได้ร่วมมือกันพัฒนาต่อไป”

ในระหว่างการพักนั้นผมก็ได้เดินไปทั่วห้องเลย และก็มีแฟนพันธุ์แท้เข้ามาถามว่าอยากได้เสื้อของเราทำไง ผมจึงบอกว่าต้องเล่นเกมตอบคำถามให้ได้ครับ และยังบอกว่าปีนี้ดูเป็นกันเองดีไม่เครียดนัก แถมยังถามว่าเอาผมมาเป็นเอนเตอร์เทนหรอ ผมก็ขำๆ แต่ก็รู้สึกดีครับ เพราะถือว่าท่านชม

ในกิจกรรมสุดท้ายของ จ.ลพบุรีนั้นเป็นเอกฉันท์มากครับเพราะว่าทุกทีมมีคะแนนเท่ากัน มันไม่เคยเกิดขึ้นแบบนี้ครับ ได้ที่ 1 กันถ้วนหน้าทั้งๆที่จำนวนของแต่ละทีมไม่เท่ากัน (งะงะงะ...งานเข้าละตูจะเขียนยังไงละเนี่ยเยอะขนาดนี้ฮ่าๆ)แต่ครับทุกความคิดนั้นเป็นที่น่าตกใจนักครับเพราะน่าสนใจมากไม่รู้คิดไปได้ไง โครงการแรกชื่อว่า “โครงการลพบุรีไม่มีขวดพลาสติก” โดยรณรงค์ให้เลิกจำหน่ายน้ำบรรจุขวดพลาสติก จะได้ลดโลกร้อนรวมถึงการเกิดภัยภิบัติ พายุ น้ำท่วม ฟ้าผ่า แผ่นดินไหว (การณ์เป็นว่าโลกจะแตกในอีกอาทิตย์ข้างหน้าประมาณนั้น) จะมีการแจกกระบอกน้ำโดยทุกคนสามารถเก็บน้ำไว้ดื่มได้ตลอดเวลา และต้องมีการประชาสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง ประหยัดค่าใช้จ่าย ที่สำคัญคือไม่ต้องเพิ่มขยะและทุกๆคนจะได้ประโยชน์กันถ้วนหน้า

อีกโครงการที่ประทับใจผม มีการถามว่าใครมีญาติๆที่เป็นมะเร็งบ้างและได้เสนอโครงการ “เข็มมหัศจรรย์ ตรวจสารพิษ” เป็นโครงการที่ต่อยอดมาจากโครงการในปีที่แล้ว และนำเสนอได้ดีมากๆ โดยที่ผู้นำเสนอนั้นจะเน้นจิ้มอย่างเดียว (จิ้มผลิตผลนะครับ ^o^) เพราะนำเอาเข็มหรือเครื่องมือที่มีต้นทุนต่ำพกพาสะดวก มีประสิทธิภาพ ไม่อันตรายต่อผู้ใช้ ในการตรวจสอบหาสารพิษในอาหาร คนลพบุรีทุกคนจะได้ประโยชน์สูงสุดรวมทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และประชาชนจะมีสุขภาพดีกันถ้วนหน้า ที่สำคัญสร้างจุดขายให้ จ.ลพบุรี ในการสร้าง Brand ลพบุรีซึ่งนำไปต่อยอดธุรกิจอาหารต่อไป

และโครงการที่น่าประทับใจอีกหนึ่งโครงการคือ “โครงการเทศกาลลิงเก็บกระท้อนหวานลพบุรี” มีการเต้นท่าลิงโดยพี่สาวหน้าตาดีท่านหนึ่ง (เธอช่างกล้า) การเปิดสอนโรงเรียนให้ลิงโชว์การเก็บกระท้อนและมีการแสดงละครลิงให้ชื่อตอน “เก็บกระท้อนหวานสมัยแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์” (ฟังแล้วมันน่าดูจริงๆครับ) อาศัยความร่วมมือของผู้ประกอบการภาครัฐ ภาคเอกชน ประชาชนและเกษตรกร ส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัด ส่งผลให้รายได้ของจังหวัดดีขึ้น คุณภาพชีวิตของคนในท้องถิ่นก็จะดีขึ้นด้วย

อาจารย์ สายใจ ประพฤติดีพร้อม แค่นามสกุลผมก็รู้แล้วว่าท่านเป็นคนดีขนาดไหน ฮ่าๆๆ อาจารย์จากโรงเรียนเอเชียบริหารธุรกิจเทคโนโลยีลพบุรีกล่าวว่า “ย้อนหลังไปปีที่แล้วได้รับการติดต่อทางโทรศัพท์และปีนี้ก็เช่นกัน ปีนี้ได้ความรู้ชัดเจนมากขึ้นว่า CSR มีความสำคัญทั้งในทางธุรกิจ ภาครัฐ และการศึกษาด้วย เป็นประโยชน์มากที่มีการจัดกิจกรรมนี้เป็นการเพาะเมล็ดพันธุ์ให้มีความรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดและเพาะหว่านให้กับคนข้างเคียงได้ ทำให้สังคมเรามีเมล็ดพันธุ์ CSR มากขึ้นสังคมจะน่าอยู่ขึ้น อยากจะให้แทรกวิชาหน้าที่พลเมืองเข้าไปในหลักสูตรการศึกษาทุกสถาบันหรือแม้แต่อุดมศึกษาก็เช่นเดียวกัน เราจะปลูกฝังลูกศิษย์และเยาวชนของเราได้”

การอบรมในวันนี้ก็สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี โดยการอวยพรให้กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ และหวังว่าทุกๆท่านจะมาร่วมในงาน CSR ประจำภาคที่ จ.ชลบุรี วันนี้หลังจากที่เสร็จการอบรมแล้วก็พากันลงมา ถ่ายรูปลิงโดยที่พี่ผึ้งและพี่แอนไปติดต่อเรื่อง Check Out ผมกับอาจารย์วุฒิพงศ์(พี่โต้ง)ก็ถ่ายรูปกับรูปปั้นลิงอย่างสนุกสนาน เฮฮากันเพราะ......ของลิง ฮ่าๆๆ แต่แล้วแบตกล้องถ่ายรูปก็หมดลงน่าเสียดายจริงๆยังไม่ครบทุกตัวเลยพี่ๆผู้หญิงก็มาขึ้นรถโดยที่ไม่มีรูปเป็นที่ระลึกเลยซักรูป ฮ่าๆ และเราทุกคนก็มุ่งหน้าสู่จังหวัดต่อไป โดยที่จะเป็นที่ไหนนั้น โปรดติดตามการเดินทางของกระผมด้วย... ว่าไปแล้วทางด้านพี่หนึ่งจะเป็นไงบ้าง? แต่ก่อนที่จะห่วงคนอื่นเราต้องทำหน้าที่และรับผิดชอบในส่วนของตัวเราก่อน (ผมได้กลายเป็นชาว CSR ไปแทบจะทั้งตัวแล้วมั้งเนี่ย >.<)