ประจวบคีรีขันธ์

และแล้วการเดินทางในสัปดาห์ที่สองก็เริ่มขึ้น เป้าหมายแรกของเรา คือ ประจวบคีรีขันธ์ ตามด้วย เพชรบุรี สมุทรสงคราม และสมุทรสาคร ตามลำดับ การเดินทางในวันนี้ไม่ Full Team ครับ เพราะขาดหนุ่มหล่อ คือ น้องหนึ่งของเราซึ่งมีภารกิจไปรับปริญญาใบที่สองของชีวิต เมื่อนาฬิกาหมุนชี้เวลา 4 โมงเย็น ล้อรถก็เริ่มหมุนตรงเข้าสู่อำเภอหัวหินซึ่งเป็นถิ่นเก่าของผมเอง (เมื่อยังตัวกะเปี๊ยก)

เราไปซัดอาหารกันซะพุงกางที่ร้านอยู่เย็น พร้อมดื่มด่ำกับบรรยากาศติดชายทะเล จากนั้นก็ไปโต๋เต๋ที่ตลาดโต้รุ่ง ต้องยอมรับครับว่า จำบ้านสมัยตอนเป็นหนุ่มน้อยเตาะแตะของตัวเองไม่ได้! เพราะว่า เปลี่ยนแปลงไปเยอะมากกกก เดินดูของอยู่พักนึง ก็กลับมือเปล่าตามเคย ไม่เหมือนทีมงานสาวสวยของเราที่ได้ของกลับบ้านอีกแล้ววว!!

พวกเรามุดเข้าสู่ผ้าห่มอันอบอุ่น ณ โรงแรมหัวหินฮิลล์ไซด์ รีสอร์ท ผมเริ่ม Shutdown ตัวเองตอนเที่ยงคืน แต่อาจจะเป็นกรรมเก่าครับ ดัน Restart ตัวเอง เท่านั้นแหล่ะ! ช่วงเวลาของการนอนของผมก็ยาวนานทันที (ปิดเฉพาะเปลือกตา) เพราะนอนไม่หลับครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย โอ้วไม่! พยายามข่มตาจนเกือบหลับ ประมาณตี 4 ก็เคลิ้มไป ใจเจ้ากรรมมีเสียงดังโครม!!!! จากห้องข้างเคียง ตู้เสื้อผ้าของผมก็แง้มออก เอี๊ยด!!! ผมสะดุ้งตื่นทันที (คืนนี้นอนเดี่ยวด้วยสิ) ดุจดั่งสัมผัสกับประสบการณ์ปีศาจ เอาแล้วววตู!! จากนอนไม่หลับ กลายเป็นนอนไม่หลับกำลังสองทันที จนกระทั่ง 6 โมงเช้า เป็นอันว่าคืนนั้นยันสว่างครับ ด้วย Spirit ภารกิจของวันนี้เราไม่ถอยครับ แต่คาใจเรื่องประสบการณ์ที่เจอเมื่อก่อนรุ่ง จึงถามทีมงานสองสาวของเรา (พี่สาวกับพี่น้อง) เพราะต้นเสียงมาจากห้องของพวกเธอ และแล้วสิ่งที่ผมอยากรู้ก็กระจ่างครับ มีสาวเพรียวร่างน้อย…..ตุ้บ!! ลงมาจากเตียงครับ เลยเป็นประเด็นร้อนแก้ง่วงของผมไปในวันนี้….หุๆ

พอเวลา 9 โมงเช้าภารกิจผมก็เริ่มขึ้น ต้องยอมรับครับว่าตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะตอนนี้ CPU ในการประมวลผลของผมน่าจะพอๆ กับเครื่องคอมพิวเตอร์รุ่น 486 DX2 (ก็รุ่นที่เหมาะกับ OS Windows 3.11 น่ะครับ) เลยก็ว่าได้ เมื่อดำเนินมาถึงในกิจกรรมแรก ซึ่งเป็นเรื่องหน้าที่พลเมืองที่มีหัวข้อน่าสนใจ เช่น เป็นผู้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนในศาสนาอย่างเคร่งครัด โดยเสนอให้เน้นการนำหลักธรรมจากพระพุทธศาสนามาปฏิบัติด้วยการรับผิดชอบต่อหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ ส่วนหัวข้อที่น่าสนใจถัดมา คือ การมีความสวามิภักดิ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โดยการปฏิบัติตามพระราชดำรัสของในหลวงที่ว่า “ทำงานกับฉัน ฉันไม่มีอะไรจะให้ นอกจากความสุขร่วมกันที่ได้ทำประโยชน์ให้กับผู้อื่น”

กิจกรรมต่อมาเป็นเรื่อง CSR เชิงระบบ ซึ่งมีหัวข้อที่น่าสนใจ เช่น การบูรณาการเรื่อง CSR ทั่วทั้งองค์กร โดยเสนอให้มีการส่งเสริมพนักงานในองค์กรดำเนินความรับผิดชอบทั้งในที่ทำงานและนอกเหนือจากที่ทำงาน ส่วนหัวข้อถัดมาคือ การสื่อสารเรื่อง CSR โดยเสนอให้มีการจัดอบรม CSR แก่พนักงานในองค์กร เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจ CSR ที่แท้จริง และมุ่งไปสู่การปฏิบัติ CSR อย่างจริงจัง

ส่วนกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ส่งท้ายคือ การคิดค้นกิจกรรม CSR ร่วมสร้างสรรค์ท้องถิ่น ซึ่งมีกิจกรรมที่ได้รับความสนใจเป็นอันดับแรก ได้แก่ "โครงการชนบทท่องเที่ยว" ที่เป็นการจัดคณะทัวร์ท่องเที่ยว ไปยังสถานที่สำคัญๆ ในจังหวัด อาทิ นมัสการหลวงปู่ทวดที่วัดห้วยมงคล หรือเยี่ยมชมทุ่งทานตะวัน โดยจังหวัดจะได้รับประโยชน์ ทั้งในส่วนที่เป็นธุรกิจท่องเที่ยว ชุมชน และผู้ร่วมเดินทาง เป็นต้น

กิจกรรมที่น่าสนใจถัดมาคือ "โครงการขี่จักรยานท่องเที่ยวเชิงนิเวศ" ที่เน้นการท่องเที่ยวในจังหวัดคล้ายคลึงกับกิจกรรมแรก แต่จะต่างกันในเรื่องของการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปเป็นกลุ่ม ซึ่งนอกจากนักท่องเที่ยวจะได้ชื่นชมทิวทัศน์และสถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์แล้ว ยังได้ออกกำลังกายไปในตัวด้วย ชุมชนที่อยู่ละแวกใกล้เคียงก็ได้รับโอกาสในการสร้างรายได้ด้วยเช่นกัน

อีกกิจกรรมที่ได้รับความสนใจคือ "โครงการวิทยุชุมชนเพื่อแก้ปัญหาและพัฒนาชุมชน" ที่เสนอให้มีการจัดตั้งทีมงานและคณะกรรมการดำเนินโครงการร่วมกับเจ้าของสถานีวิทยุชุมชนและธุรกิจเอกชนที่ต้องการดำเนินนโยบายด้าน CSR เป็นผู้สนับสนุนโครงการ จุดเน้นของโครงการนี้ คือ การเพิ่มคุณภาพชีวิตของคนในจังหวัดด้วยการนำเสนอรายการที่ให้สาระประโยชน์แก่ชุมชน อาทิ รายการร่วมด้วยช่วยเกษตรกรที่มุ่งเน้นช่วยเหลือกลุ่มเกษตรกรในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

วันนี้ก็มีโอกาสให้ทีมงานสาวสวยของเราได้สัมภาษณ์อาจารย์จาก 2 สถาบันด้วยกันนะครับ ท่านแรกคือ อาจารย์ ผดุง ไชยพัฒน์ อาจารย์พิเศษจาก โรงเรียนไกลกังวล โดยเนื้อหาสัมภาษณ์มีดังนี้ “วิชาหน้าที่พลเมืองเป็นรายวิชาที่น่าสนใจมากและยังสอดคล้องกับ CSR ด้วย ซึ่งสมัยที่เรียนอยู่จะรู้จักในวิชาจริยธรรมซึ่งปัจจุบันไม่มีรายวิชาดังกล่าวแล้ว โดยตอนนี้ทางอาจารย์ก็กำลังทำหลักสูตรใหม่ที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรมและจะสอดแทรกเนื้อเรื่องหน้าที่พลเมืองเข้าไปด้วยซึ่งจะเป็นประโยชน์กับนักศึกษาอย่างดีด้วย” ส่วนท่านอาจารย์ต่อมาชื่ออาจารย์ จักรวาฬ ไชยพัฒน์ (งง อ่ะสิว่าทำไมนามสกุลเหมือนกัน เฉลยเพราะต่างเป็นพ่อกับลูกกันครับ) จากเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ วิทยาเขตวังไกลกังวล ได้ให้สัมภาษณ์ว่า “วันนี้ได้รับความรู้ว่า CSR ก็คือความรับผิดของสังคม ที่ทำให้เกิดการอยู่ร่วมกันของสังคมและสิ่งแวดล้อมที่ดีและส่วนของพลเมืองบรรษัทสามารถสอดแทรกตามรายวิชาให้กับนักศึกษาได้อยู่แล้ว รวมถึงต้องมีการนำเรื่องดังกล่าวไปเผยแพร่ต่อคณะอาจารย์เพิ่มเติมอีกด้วย”

และแล้วภารกิจแคมปัสในวันนี้ ก็จบลงด้วยรอยยิ้มและความสุขของผู้เข้าร่วมอบรมทุกท่าน จนทำให้ผมลืมง่วงไปเลย ช่วงเวลาเกือบ 5 โมงเย็น ล้อรถก็เริ่มหมุนแล่นตามรอยโครงการชนบทท่องเที่ยว (อะ..แฮ่ม) โดยแวะนมัสการหลวงปู่ทวดวัดห้วยมงคลเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ทีมงานทุกคน (สาธุ...) จากนั้นก็แวะสัมผัสบรรยากาศของสถานีรถไฟหัวหินตามคำเรียกร้องของผมเพื่อเก็บภาพรำลึกในวัยที่สูงสัก 5 คืบกว่าๆ เป็นอันหนำใจผมล่ะครับ

เราตั้งใจจะแวะทานอาหารเย็นที่ร้านปากคลอง เมืองเพชรบุรี ตามคำแนะนำของน้องหนึ่งผู้เป็นเจ้าถิ่น เคราะห์ซ้ำกรรมซากอีกครั้งด้วยความหิวโซของทีมงานตาดำๆ ทั้งสาม ร้านปิดซะงั้น! จนได้มาลงเอยที่ครัวเม็ดทราย อย่างที่บอกล่ะครับ ทีมงานตอนนี้เห็นอะไรก็เป็นของกินไปหมด…เลยจ้วงอาหารจนอิ่มหนำพุงกางตามเคย ก่อนจะเข้าสู่ที่พัก ณ โรงแรมรีเจ้นท์ ชาเล่ต์ รีเจ้นท์บีช ชะอำ ก็โดนแผนที่อำกันเข้าไป วนอยู่หลายรอบกว่าจะเจอ

ขาเข้าไปเหลือบไปเห็นกระถางใส่ดอกเข็มลอยน้ำมีคำว่า LOVE แหม!!! ไหนๆ CSR ในตัวก็พลุ่งพล่านอยู่แล้ว ความรักก็ถือเป็น CSR น่ะ ก็อย่างว่าละครับ “ถ้าลมหายใจทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้….ความรักก็ทำให้การมีชีวิตอยู่นั้น….มีความหมายมากขึ้น” นะคร้าบท่านผู้อ่านทั้งหลาย ไปนอนละคร้าบ ที่นอนเรียกผมแล้ว เดี๋ยวมันจะงอนเอา zzZZ!