ตอนนี้เราก็มุ่งไปสู่จังหวัดพังงาซึ่งเราใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมงกว่า ๆ โดยเราเดินทางไปเรื่อย ๆ ด้วยการหลับผสมตื่นและ
ตอนนี้พวกเราก็เริ่มหลงแล้วครับ เพราะไม่รู้โรงแรมพังงาเบย์รีสอร์ทอยู่ตรงไหนเราจึงแวะตาม Seven Eleven ใกล้เคียงเพื่อสอบถามและเหมาสินค้าอย่างที่เคยทำอย่างปกติ เราจึงทราบแล้วครับว่ารถตู้เราเลยมาไกลพอสมควรเราจึงวกรถกลับไปเพื่อไปสู่โรงแรมอีกครั้ง จนมาตอนนี้เรามาถึงโรงแรมแล้วครับสภาพทั่วไปของโรงแรมก็อาจจะโทรมนิดนึงแต่บริเวณรอบโรงแรมต้องยอมรับว่าอุดมไปด้วยธรรมชาติอย่างแท้จริงครับด้านหน้าติดภูเขา ด้านหลังติดทะเลอีกด้วยเมื่อผม Check In เข้าห้องเรียบร้อยก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ Star Soccer เพื่อเช็คข่าวสารทางฟุตบอล ส่วนพี่บอยก็นั่งเล่นเกมส์ 3 ก๊กอย่างสนุกสนาน
จากการเช็คข่าวของผมทำให้รู้ว่า Liverpool ได้แพ้เป็นครั้งที่ 4 แล้วครับจาก 9 นัด โดยผู้จัดการทีมของลิเวอร์พูลชื่อราฟา เบนิเตซ ในที่นี้ขอเรียกว่าราฟาสั้น ๆ แล้วกัน โดยปกติแล้วเมื่อลิเวอร์พูลแพ้ทีไรเฮียราฟาจะออกมาโทษนู้นโทษนี่ทุกที (ไม่เคยด่าตัวเองสักที) จนมาถึงการพ่ายแพ้ครั้งนี้ต้องบอกว่าแพ้ลูกเดียวด้วยและแพ้เพราะลูกบอลดันแฉลบลูกโป่งในสนาม (มาได้ยังไงก็ไม่รู้) ส่วนตัวกระผมคิดแน่นอนว่าราฟาต้องออกมาฟาดงวงฟาดงาอย่างแน่โดยอาจต้องโทษเจ้าลูกโป่งเจ้ากรรม หรือกรรมการก็เป็นได้ (เพราะปกติถ้ามีวัตถุประหลาดเข้ามาในสนามก็จะมีการเป่าหยุดเกมส์ทันที) แต่มาครั้งนี้ต้องบอกว่าประหลาดครับเพราะราฟาดันโทษทีมตัวเองซะงั้น (ถือว่าเป็นการทำ CSR ครั้งแรกของราฟาเลยนะเนี่ย) โดยอาจเป็นเพราะราฟาเชื่อว่าถ้าลูกทีมของเขาดีจริงก็ต้องยิงตีเสมอ หรืออาจยิงจนแต้มนำและเป็นผู้ชนะไปแล้ว (ลูกที่แฉลบเข้าประตูในนาทีที่ 5 เท่านั้น) กระผมก็เลยขอดีใจกับแฟนลิเวอร์พูลด้วยที่ผู้จัดการของเค้าเริ่มมี CSR เข้ามาในการทำงานแล้ว
หลังอ่านหนังสือพิมพ์เสร็จกระผมก็ไปอาบน้ำแปรงฟันจนเรียบร้อยก็มารีบนอนเพื่อเตรียมพร้อมงาน CSR Campus จังหวัดพังงาพรุ่งนี้ พอมาถึงเวลา 6.15 น. กระผมก็ตื่นแล้วครับพร้อมกับไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวทันทีหลังเสร็จเรียบร้อยก็มานั่งเช็คข่าวสารทันทีซึ่งข่าวพนักงานรถไฟประท้วงหยุดงานก็ยังคุกรุ่นอยู่เหมือนเดิม และนี่ก็คือโทษของการไม่มี CSR ภายในองค์กรหรือ CSR Work In Process เพราะถ้าภายในมีการทำ CSR ที่ดีพนักงานรถไฟย่อมไม่มีแสดงการหยุดงานอย่างนี้แน่นอนซึ่งผลกระทบส่งให้ภาพพจน์ของการรถไฟลดไปอย่างแน่นอน เพราะมีการปล่อยผู้โดยสารกลางทางอีกด้วย (กระทบกับลูกค้าอีกต่างหาก) เฮ้อ คงต้องรอดูกันต่อไปว่าผู้ว่าการรถไฟไทยจะจัดการกับปัญหายังไงต่อไป แต่ถ้าถามกระผม กระผมก็จะแนะนำว่าควรเริ่มทำ CSR ภายในองค์กรด่วนครับ (เจ้านาย)
ตอนนี้ผมก็นั่งทานอาหารเช้าริมทะเล โดยอาหารวันนี้ก็ธรรมดามาก (ถ้าเทียบกับโรงแรมอื่น ๆ) แต่ส่วนตัวกระผมกลับถูกใจในความธรรมดาของอาหารวันนี้นะครับโดยอาหารวันนี้มีข้าวผัด ไข่ดาว ไส้กรอก และเกี๊ยวน้ำอีกด้วย (บางท่านอาจจะน้ำลายไหลกระผมอนุญาตให้หยิบผ้ามาเช็ดน้ำลายได้เลยนะครับ) หลังจากทานอาหารเสร็จกระผมกับทีมงานก็รีบมาเตรียมของเพื่อจัดงาน CSR Campus จังหวัดพังงาทันทีครับโดยในระหว่างที่จัดงานเสร็จวันนี้กระผมก็ได้ฤกษ์ Upload Blog ที่ค้างคาไว้ทันที หลังจาก Upload ได้เรียบร้อยความสุขมาทันทีเลยครับ เพราะงานที่ค้างคาอยู่เสร็จเรียบร้อยแล้วซึ่งนี่คงเป็นความรู้สึกเช่นเดียวกับการได้รับบุญกระมัง
มาในกิจกรรมแรกก็คือหน้าที่พลเมืองซึ่งมีหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับชาวพังงาดังนี้ อาทิ การเป็นผู้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนในศาสนาอย่างเคร่งครัดด้วยการเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรม ร่วมกันทำความสะ
อาดบริเวณรอบวัด ส่วนอีกท่านได้เลือกเป็นผู้มีความพากเพียรแสวงหาเครื่องเลี้ยงชีพของตนเองโดยชอบธรรม ด้วยการยึดถือความถูกต้องของแหล่งรายได้ที่หามาโดยสุจริตส่วนในเรื่องพลเมืองบรรษัทอยากให้ธุรกิจในจังหวัดพังงาเคารพ ปฏิบัติตามกฎหมายและกฎระเบียบของท้องถิ่นอย่างเคร่งครัดโดยที่ไม่เอาเปรียบต่อธุรกิจที่เล็กกว่า และหากปฏิบัติตามกฎระเบียบจะทำให้องค์กรเป็นที่น่าเชื่อถืออีกด้วย ส่วนอีกท่านเลือกการส่งเสริมให้พนักงานมีศาสนธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเพราะจะทำให้บุคลากรมีมาตรฐานทางจิตใจที่ดีงาม และสามารถแยกสิ่งผิดและสิ่งถูกได้ด้วยตนเอง ทำให้การทำงานภายในองค์กรเป็นไปอย่างมีความสุข
พอถึงช่วงพักเที่ยงผมก็ได้มีโอกาสคุยกับพี่ท่านหนึ่งซึ่งกระผมลองถามว่าสภาพทั่วไปของจังหวัดพังงาเป็นอย่างไรบ้าง คุณพี่ท่านนี้กล่าวว่าจังหวัดพังงาถ้าในตัวอำเภอเมืองจะเงียบเหงามากไม่ค่อยมีอะไรเป็นเมืองที่เน้นธรรมชาติขนาดมหาวิทยาลัยที่นี่ยังไม่มีเลยมีชั้นสูงสุดก็แค่ระดับ ปวส.และห้างสรรพสินค้าในอำเภอเมืองก็ไม่มีอีกด้วย โดยในส่วนอื่นที่เจริญจะเป็นแถวเขาหลักและตะกั่วป่าอีกด้วยซึ่งถ้าเปรียบเทียบผมว่าคล้ายกับจังหวัดภูเก็ตเลยครับ (อำเภอเมือง VS อำเภอป่าตอง) ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวที่นิยมของจังหวัดพังงาก็คือ เกาะต่าง ๆ โดยล่าสุดมีเกาะที่ได้รับความสนในใจจากนักท่องเที่ยว คือ เกาะพุงช้างโดยนักท่องเที่ยวสามารถนั่งเรือยาวลอดเข้าไปได้เช่นกัน แหม ถ้าไม่รีบเดินทางก็อยากไปเที่ยวสักครั้งนะเนี่ย
มาในช่วงกิจกรรม CSR เชิงระบบซึ่งมีหัวข้อที่น่าสนใจดังนี้ อาทิ การสื่อสารในเรื่อง CSR เพื่อให้นักศึกษารู้ว่า CSR มีความเป็นมายัง
ไง ด้วยการจัดการสื่อสารหรือนิทรรศการเกี่ยวกับเรื่อง CSR เพื่อให้นักศึกษารู้และเข้าใจความหมายของ CSR อีกด้วยหัวข้อที่น่าสนใจอีกข้อคือ การทบทวนและปรับปรุงการปฏิบัติดำเนินงานขององค์กรที่เกี่ยวข้องกับ CSR ด้วยการนำกิจกรรม CSR ที่ทางองค์กรปฏิบัติอยู่แล้วแต่มิได้ให้ความสำคัญในกิจกรรม และยังขาดความต่อเนื่องมาทบทวนปรับปรุงให้เกิดความจริงจังในการปฏิบัติรวมถึงการทำอย่างต่อเนื่องอีกด้วย
ส่วนกิจกรรมสุดท้าย คือ Creative CSR ซึ่งมีโครงการที่น่าสนใจสำหรับชาวจังหวัดพังงาดังนี้ ได้แก่ “โครงการสร้างบ้านให้ปลา ชาวพังงารักษ์ท้องทะเล” โดยจะเป็นโครงการสร้างปะการังเทียมให้ชาวประมงท้องถิ่นดูแลและสร้างจิตสำนึกในการรักษาท้องทะเลให้กับประชาชนทั่วไป ซึ่งจะเริ่มจากการสำรวจพื้นที่เป้าหมายบริเวณที่เคยมีปะการังมาก่อนและทางโครงการจะจัดหาวัสดุ Recycle ในการสร้างปะการังเพื่อเป็นบ้านให้ปลา เช่น ท่อปูนที่ไม่ใช่แล้ว เป็นต้น ซึ่งจะมีการติดตามผลทุก ๆ 3 เดือนอีกด้วย
โครงการต่อมา คือ “โครงการพังงาเมืองสวยรวยธรรมชาติ” โดยโครงการจะร่วมดูแลอยู่ 2 เรื่องคือด้านสังคม
และสิ่งแวดล้อมซึ่งด้านสังคมจะมีการจัดกลุ่มอาสาสมัครเยาวชนรักพังงาเข้าร่วมฝึกอบรมหลักสูตรมัคคุเทศก์อาสา รวมถึงการดูแลความปลอดภัยให้กับนักท่องเที่ยวอีกด้วย ส่วนเรื่องสิ่งแวดล้อมจะมีการรณรงค์ให้หน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนเข้ามามีส่วนร่วมในเรื่องความสะอาดชายฝั่งทะเล และการจัดเก็บขยะรวมถึงสิ่งแวดล้อมรอบ ๆ อีกด้วย
และในวันนี้งาน CSR Campus จังหวัดพังงาก็จบไปด้วยดีครับหลังจากเราเก็บของเรียบร้อย ท้องทีมงานตอนนี้ก็สั่นกระเพื่อมๆแล้วครับ (สั่นหิว) จึงเริ่มนั่งรถตู้ตระเวนหาร้านอาหารเป้าหมายโดยไม่รีรอ ทางทีมงานจึงให้กระผมเป็นหน่วยกล้าตายลงไปก่อนเพื่อถามร้านอาหารอร่อยในวันนี้ซึ่งก็ได้มาเรียบร้อย คือ ร้านนางหงส์ เมื่อเวลาผ่านไปประมาณสัก 15 นาทีตอนนี้เราก็มาถึงร้านนางหงส์แล้วครับ กระผมก็เป็นหน่วยกล้าตายเหมือนเดิมเพราะไม่แน่ใจว่าคือร้านนางหงส์แน่ชัดหรือเปล่าจึงเดินเข้าไปถามพนักงานว่าที่นี่ร้านนางหงส์หรือเปล่า พนักงานก็ไม่พูดอะไรแต่ก็เดินย้อนกลับไปปรึกษากับเพื่อนพนักงานประมาณว่า เออ... ที่ที่เราทำงานกันนี่ชื่อร้านนางหงส์หรือเปล่า แต่การเดินย้อนกลับของพนักงานคนนั้นก็กลับทำให้ผมรู้ว่าที่นี่แหละครับร้านนางหงส์จากตัวหนังสือหลังเสื้อยืดของพนักงานผู้นั้นนั่นเอง (น้องครับทีหลังเรียกเพื่อนมาอ่านหนังสือตรงหลังเสื้อที่น้องใส่ให้พี่ฟังก็ได้) หลังทานอาหารสักพักตอนนี้เราก็เตรียมมุ่งหน้าสู่จังหวัดต่อไป แล้วติดตามการเดินทางของพวกเรากันต่อนะครับ
ตอนนี้พวกเราก็เริ่มหลงแล้วครับ เพราะไม่รู้โรงแรมพังงาเบย์รีสอร์ทอยู่ตรงไหนเราจึงแวะตาม Seven Eleven ใกล้เคียงเพื่อสอบถามและเหมาสินค้าอย่างที่เคยทำอย่างปกติ เราจึงทราบแล้วครับว่ารถตู้เราเลยมาไกลพอสมควรเราจึงวกรถกลับไปเพื่อไปสู่โรงแรมอีกครั้ง จนมาตอนนี้เรามาถึงโรงแรมแล้วครับสภาพทั่วไปของโรงแรมก็อาจจะโทรมนิดนึงแต่บริเวณรอบโรงแรมต้องยอมรับว่าอุดมไปด้วยธรรมชาติอย่างแท้จริงครับด้านหน้าติดภูเขา ด้านหลังติดทะเลอีกด้วยเมื่อผม Check In เข้าห้องเรียบร้อยก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ Star Soccer เพื่อเช็คข่าวสารทางฟุตบอล ส่วนพี่บอยก็นั่งเล่นเกมส์ 3 ก๊กอย่างสนุกสนานจากการเช็คข่าวของผมทำให้รู้ว่า Liverpool ได้แพ้เป็นครั้งที่ 4 แล้วครับจาก 9 นัด โดยผู้จัดการทีมของลิเวอร์พูลชื่อราฟา เบนิเตซ ในที่นี้ขอเรียกว่าราฟาสั้น ๆ แล้วกัน โดยปกติแล้วเมื่อลิเวอร์พูลแพ้ทีไรเฮียราฟาจะออกมาโทษนู้นโทษนี่ทุกที (ไม่เคยด่าตัวเองสักที) จนมาถึงการพ่ายแพ้ครั้งนี้ต้องบอกว่าแพ้ลูกเดียวด้วยและแพ้เพราะลูกบอลดันแฉลบลูกโป่งในสนาม (มาได้ยังไงก็ไม่รู้) ส่วนตัวกระผมคิดแน่นอนว่าราฟาต้องออกมาฟาดงวงฟาดงาอย่างแน่โดยอาจต้องโทษเจ้าลูกโป่งเจ้ากรรม หรือกรรมการก็เป็นได้ (เพราะปกติถ้ามีวัตถุประหลาดเข้ามาในสนามก็จะมีการเป่าหยุดเกมส์ทันที) แต่มาครั้งนี้ต้องบอกว่าประหลาดครับเพราะราฟาดันโทษทีมตัวเองซะงั้น (ถือว่าเป็นการทำ CSR ครั้งแรกของราฟาเลยนะเนี่ย) โดยอาจเป็นเพราะราฟาเชื่อว่าถ้าลูกทีมของเขาดีจริงก็ต้องยิงตีเสมอ หรืออาจยิงจนแต้มนำและเป็นผู้ชนะไปแล้ว (ลูกที่แฉลบเข้าประตูในนาทีที่ 5 เท่านั้น) กระผมก็เลยขอดีใจกับแฟนลิเวอร์พูลด้วยที่ผู้จัดการของเค้าเริ่มมี CSR เข้ามาในการทำงานแล้ว
หลังอ่านหนังสือพิมพ์เสร็จกระผมก็ไปอาบน้ำแปรงฟันจนเรียบร้อยก็มารีบนอนเพื่อเตรียมพร้อมงาน CSR Campus จังหวัดพังงาพรุ่งนี้ พอมาถึงเวลา 6.15 น. กระผมก็ตื่นแล้วครับพร้อมกับไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวทันทีหลังเสร็จเรียบร้อยก็มานั่งเช็คข่าวสารทันทีซึ่งข่าวพนักงานรถไฟประท้วงหยุดงานก็ยังคุกรุ่นอยู่เหมือนเดิม และนี่ก็คือโทษของการไม่มี CSR ภายในองค์กรหรือ CSR Work In Process เพราะถ้าภายในมีการทำ CSR ที่ดีพนักงานรถไฟย่อมไม่มีแสดงการหยุดงานอย่างนี้แน่นอนซึ่งผลกระทบส่งให้ภาพพจน์ของการรถไฟลดไปอย่างแน่นอน เพราะมีการปล่อยผู้โดยสารกลางทางอีกด้วย (กระทบกับลูกค้าอีกต่างหาก) เฮ้อ คงต้องรอดูกันต่อไปว่าผู้ว่าการรถไฟไทยจะจัดการกับปัญหายังไงต่อไป แต่ถ้าถามกระผม กระผมก็จะแนะนำว่าควรเริ่มทำ CSR ภายในองค์กรด่วนครับ (เจ้านาย)
ตอนนี้ผมก็นั่งทานอาหารเช้าริมทะเล โดยอาหารวันนี้ก็ธรรมดามาก (ถ้าเทียบกับโรงแรมอื่น ๆ) แต่ส่วนตัวกระผมกลับถูกใจในความธรรมดาของอาหารวันนี้นะครับโดยอาหารวันนี้มีข้าวผัด ไข่ดาว ไส้กรอก และเกี๊ยวน้ำอีกด้วย (บางท่านอาจจะน้ำลายไหลกระผมอนุญาตให้หยิบผ้ามาเช็ดน้ำลายได้เลยนะครับ) หลังจากทานอาหารเสร็จกระผมกับทีมงานก็รีบมาเตรียมของเพื่อจัดงาน CSR Campus จังหวัดพังงาทันทีครับโดยในระหว่างที่จัดงานเสร็จวันนี้กระผมก็ได้ฤกษ์ Upload Blog ที่ค้างคาไว้ทันที หลังจาก Upload ได้เรียบร้อยความสุขมาทันทีเลยครับ เพราะงานที่ค้างคาอยู่เสร็จเรียบร้อยแล้วซึ่งนี่คงเป็นความรู้สึกเช่นเดียวกับการได้รับบุญกระมัง
มาในกิจกรรมแรกก็คือหน้าที่พลเมืองซึ่งมีหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับชาวพังงาดังนี้ อาทิ การเป็นผู้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนในศาสนาอย่างเคร่งครัดด้วยการเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรม ร่วมกันทำความสะ
อาดบริเวณรอบวัด ส่วนอีกท่านได้เลือกเป็นผู้มีความพากเพียรแสวงหาเครื่องเลี้ยงชีพของตนเองโดยชอบธรรม ด้วยการยึดถือความถูกต้องของแหล่งรายได้ที่หามาโดยสุจริตส่วนในเรื่องพลเมืองบรรษัทอยากให้ธุรกิจในจังหวัดพังงาเคารพ ปฏิบัติตามกฎหมายและกฎระเบียบของท้องถิ่นอย่างเคร่งครัดโดยที่ไม่เอาเปรียบต่อธุรกิจที่เล็กกว่า และหากปฏิบัติตามกฎระเบียบจะทำให้องค์กรเป็นที่น่าเชื่อถืออีกด้วย ส่วนอีกท่านเลือกการส่งเสริมให้พนักงานมีศาสนธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเพราะจะทำให้บุคลากรมีมาตรฐานทางจิตใจที่ดีงาม และสามารถแยกสิ่งผิดและสิ่งถูกได้ด้วยตนเอง ทำให้การทำงานภายในองค์กรเป็นไปอย่างมีความสุขพอถึงช่วงพักเที่ยงผมก็ได้มีโอกาสคุยกับพี่ท่านหนึ่งซึ่งกระผมลองถามว่าสภาพทั่วไปของจังหวัดพังงาเป็นอย่างไรบ้าง คุณพี่ท่านนี้กล่าวว่าจังหวัดพังงาถ้าในตัวอำเภอเมืองจะเงียบเหงามากไม่ค่อยมีอะไรเป็นเมืองที่เน้นธรรมชาติขนาดมหาวิทยาลัยที่นี่ยังไม่มีเลยมีชั้นสูงสุดก็แค่ระดับ ปวส.และห้างสรรพสินค้าในอำเภอเมืองก็ไม่มีอีกด้วย โดยในส่วนอื่นที่เจริญจะเป็นแถวเขาหลักและตะกั่วป่าอีกด้วยซึ่งถ้าเปรียบเทียบผมว่าคล้ายกับจังหวัดภูเก็ตเลยครับ (อำเภอเมือง VS อำเภอป่าตอง) ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวที่นิยมของจังหวัดพังงาก็คือ เกาะต่าง ๆ โดยล่าสุดมีเกาะที่ได้รับความสนในใจจากนักท่องเที่ยว คือ เกาะพุงช้างโดยนักท่องเที่ยวสามารถนั่งเรือยาวลอดเข้าไปได้เช่นกัน แหม ถ้าไม่รีบเดินทางก็อยากไปเที่ยวสักครั้งนะเนี่ย
มาในช่วงกิจกรรม CSR เชิงระบบซึ่งมีหัวข้อที่น่าสนใจดังนี้ อาทิ การสื่อสารในเรื่อง CSR เพื่อให้นักศึกษารู้ว่า CSR มีความเป็นมายัง
ไง ด้วยการจัดการสื่อสารหรือนิทรรศการเกี่ยวกับเรื่อง CSR เพื่อให้นักศึกษารู้และเข้าใจความหมายของ CSR อีกด้วยหัวข้อที่น่าสนใจอีกข้อคือ การทบทวนและปรับปรุงการปฏิบัติดำเนินงานขององค์กรที่เกี่ยวข้องกับ CSR ด้วยการนำกิจกรรม CSR ที่ทางองค์กรปฏิบัติอยู่แล้วแต่มิได้ให้ความสำคัญในกิจกรรม และยังขาดความต่อเนื่องมาทบทวนปรับปรุงให้เกิดความจริงจังในการปฏิบัติรวมถึงการทำอย่างต่อเนื่องอีกด้วยส่วนกิจกรรมสุดท้าย คือ Creative CSR ซึ่งมีโครงการที่น่าสนใจสำหรับชาวจังหวัดพังงาดังนี้ ได้แก่ “โครงการสร้างบ้านให้ปลา ชาวพังงารักษ์ท้องทะเล” โดยจะเป็นโครงการสร้างปะการังเทียมให้ชาวประมงท้องถิ่นดูแลและสร้างจิตสำนึกในการรักษาท้องทะเลให้กับประชาชนทั่วไป ซึ่งจะเริ่มจากการสำรวจพื้นที่เป้าหมายบริเวณที่เคยมีปะการังมาก่อนและทางโครงการจะจัดหาวัสดุ Recycle ในการสร้างปะการังเพื่อเป็นบ้านให้ปลา เช่น ท่อปูนที่ไม่ใช่แล้ว เป็นต้น ซึ่งจะมีการติดตามผลทุก ๆ 3 เดือนอีกด้วย
โครงการต่อมา คือ “โครงการพังงาเมืองสวยรวยธรรมชาติ” โดยโครงการจะร่วมดูแลอยู่ 2 เรื่องคือด้านสังคม
และสิ่งแวดล้อมซึ่งด้านสังคมจะมีการจัดกลุ่มอาสาสมัครเยาวชนรักพังงาเข้าร่วมฝึกอบรมหลักสูตรมัคคุเทศก์อาสา รวมถึงการดูแลความปลอดภัยให้กับนักท่องเที่ยวอีกด้วย ส่วนเรื่องสิ่งแวดล้อมจะมีการรณรงค์ให้หน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนเข้ามามีส่วนร่วมในเรื่องความสะอาดชายฝั่งทะเล และการจัดเก็บขยะรวมถึงสิ่งแวดล้อมรอบ ๆ อีกด้วยและในวันนี้งาน CSR Campus จังหวัดพังงาก็จบไปด้วยดีครับหลังจากเราเก็บของเรียบร้อย ท้องทีมงานตอนนี้ก็สั่นกระเพื่อมๆแล้วครับ (สั่นหิว) จึงเริ่มนั่งรถตู้ตระเวนหาร้านอาหารเป้าหมายโดยไม่รีรอ ทางทีมงานจึงให้กระผมเป็นหน่วยกล้าตายลงไปก่อนเพื่อถามร้านอาหารอร่อยในวันนี้ซึ่งก็ได้มาเรียบร้อย คือ ร้านนางหงส์ เมื่อเวลาผ่านไปประมาณสัก 15 นาทีตอนนี้เราก็มาถึงร้านนางหงส์แล้วครับ กระผมก็เป็นหน่วยกล้าตายเหมือนเดิมเพราะไม่แน่ใจว่าคือร้านนางหงส์แน่ชัดหรือเปล่าจึงเดินเข้าไปถามพนักงานว่าที่นี่ร้านนางหงส์หรือเปล่า พนักงานก็ไม่พูดอะไรแต่ก็เดินย้อนกลับไปปรึกษากับเพื่อนพนักงานประมาณว่า เออ... ที่ที่เราทำงานกันนี่ชื่อร้านนางหงส์หรือเปล่า แต่การเดินย้อนกลับของพนักงานคนนั้นก็กลับทำให้ผมรู้ว่าที่นี่แหละครับร้านนางหงส์จากตัวหนังสือหลังเสื้อยืดของพนักงานผู้นั้นนั่นเอง (น้องครับทีหลังเรียกเพื่อนมาอ่านหนังสือตรงหลังเสื้อที่น้องใส่ให้พี่ฟังก็ได้) หลังทานอาหารสักพักตอนนี้เราก็เตรียมมุ่งหน้าสู่จังหวัดต่อไป แล้วติดตามการเดินทางของพวกเรากันต่อนะครับ
บทความ
ไม่ทราบว่าจะมาจัดอีกเมื่อไหร่คะ
ตอบลบ