ระนอง

และในระหว่างที่เราเดินทางเพื่อเข้าสู่จังหวัดระนองผมสังเกตระยะทางก็ประมาณ 200 กว่ากิโลเมตรนะครับแต่เห็นพี่ที่โรงแรมเคยบอกว่าต้องเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง ทีแรกเราก็งงเพราะคิดว่าน่าจะใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้น พอถึงเวลาจริงรถตู้เริ่มออกเดินทาง แหม พอสังเกตถนนแล้วผมก็ถึงกับยอมรับทันทีครับว่าน่าจะกินเวลาประมาณ 3 ชั่วโมงแน่นอน เพราะเส้นทางถูกถอดแบบโค้งมากสามารถบอกได้ว่าน้อง ๆ แม่ฮ่องสอนเลยครับ บางโค้งก็สุดยอดอันตรายเลยครับในขณะที่เรานั่งรถโค้งไปมาทุกคนก็หลับกันหมดแล้วครับ เหลือแต่กระผมกับพี่รถตู้ 2 ท่านที่ยังตาสว่างอยู่พร้อมกับบทเพลงที่ขับกล่อมโดยพี่ เบน ชลาทิศ (นึกในใจว่าบทเพลงของพี่เบนเสี่ยงต่อการทำให้พี่คนขับหลับง่ายเหลือเกิน)

สักพักผมก็งีบไปแบบไม่รู้ตัว พอตื่นมาอีกทีรถตู้ก็มาจอดที่ปั๊มแล้วครับ กระผมก็เลยขอเดินไปที่มินิมาร์ทเพื่อดูหนังสือพิมพ์สตาร์ซ็อคเกอร์อีกครั้ง เพราะตอนนี้หนังสือในคลังของผมเกลี้ยงหมดแล้ว (อ่านหมดแล้วนั่นเอง) ในขณะค้นหาหนังสือพิมพ์ก็ปรากฎว่าไม่เจอหนังสือพิมพ์ดังกล่าวแต่อย่างใด เฮ้อ ไม่มีอะไรอ่านแล้วเรา กระผมจึงเดินไปถามน้องตรงเคาน์เตอร์ว่าที่นี่คือส่วนไหนของจังหวัดระนองครับ แต่คำตอบกลับมาดันทำให้ผมทรุดลงทันทีว่า “ที่นี่ยังเป็นเขตจังหวัดพังงาอยู่ค่ะ” โอ้ แม่เจ้านี่กระผมใช้โควตาหลับผสมด้วยไปแล้วนะเนี่ยยังไม่เฉียดแผ่นดินระนองเลยเหรอ ตอนนี้รถตู้ก็เริ่มกำลังออกเดินทางอีกครั้งกระผมก็ไปเห็นป้ายระนองอ่านว่า ระ-นอง-หนึ่ง-ร้อย-ยี่-สิบ-หก-กิ-โล-เมตร!!! กระผมจึงต้องทำใจต่อไป

หลังจากนั่งทำใจไปทำใจมาก็กินเวลาไปประมาณ 2 ชั่วโมงและเราก็มาถึงโรงแรมทินิดี โดยก่อนผ่านมาที่โรงแรมกระผมก็ได้เห็นสภาพบ้านเมืองของชาวจังหวัดระนองที่ดูคึกคักกว่าจังหวัดที่ผ่านมา แล้วเราก็ทำการ Check In เป็นที่เรียบร้อย แหม ระหว่างทางเดินที่จะเข้าไปยังห้องพักก็มีกลิ่นตะไคร้หอมทั่วโรงแรมเลยครับ (ประมาณว่าอย่ามียุงบินหลงเข้ามาแล้วกัน เพราะแทบจะเมากลิ่นตะไคร้หอมเลยครับ) หลังจากเข้าห้องพักเรียบร้อยกระผมก็เริ่มพิมพ์ Blog ของจังหวัดพังงาต่อไป (แหม ช่วงนี้ Update Blog ไวมากครับ) สลับกับดูทีวีไปด้วยทำไปสักพักก็เริ่มง่วง กระผมเลยรีบไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอน

และเมื่อเสียงติ๊ด ๆ เช่นเคย นาฬิกาปลุกอีกแล้ว!! กระผมก็กระโดดจากเตียงเพื่อไปปฏิบัติภารกิจส่วนตัวทันที หลังจากเสร็จธุระเรียบร้อยกระผมก็มานั่งเล่น Internet สักพัก ก็ได้เห็นคำ ๆ หนึ่งคือ Que Sera Sera เป็นเพลงประกอบโฆษณาของไทยประกันชีวิตนั่นเอง เห็นภาพแล้วก็ซึ้งมากเลยครับ หลังจากทราบความหมายก็รู้ว่า Que Sera Sera แปลว่า อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ซึ่งผมมองว่าความหมายง่าย ๆก็คือการยอมรับความจริงนั่นเองซึ่งตรงกับคำว่า CSR อย่างชัดเจนกระผมจึงนำโฆษณาตัวนี้มาให้ท่านผู้ชม Blog ดูกันครับ




ตอนนี้กระผมก็ทานอาหารเช้าเป็นที่เรียบร้อยและเตรียมพร้อมที่จะไปจัดงาน CSR Campus จังหวัดระนองทันทีโดยในวันนี้ก็มีผู้เข้าฟังที่หลากหลายทั้งหน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน รวมถึงนักศึกษาอีกด้วย มาถึงกิจกรรมแรกก็คือ กิจกรรมหน้าที่พลเมืองและพลเมืองบรรษัทซึ่งมีหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับชาวจังหวัดระนองดังนี้ อาทิ การเป็นผู้มีความสวามิภักดิ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวผู้เป็นประมุขแห่งชาติด้วยการถวายพระพรทุกครั้งที่มีวันสำคัญ และส่งกำลังใจให้ท่านหายไว ๆ เวลาท่านทรงพระประชวร ส่วนอีกหัวข้อ คือ การเป็นผู้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนในศาสนาอย่างเคร่งครัดด้วยการไม่ฆ่าสัตว์และไม่เบียดเบียนผู้อื่นอีกด้วย ส่วนในหัวข้อพลเมืองบรรษัทก็มีที่น่าสนใจ อาทิ ส่งเสริมให้พนักงานมีศาสนธรรมเพราะจะทำให้พนักงานทำงานภายใต้คุณธรรมซึ่งทำให้องค์เกิดความยั่งยืนอีกด้วย ส่วนอีกข้อก็ผู้นำเสนอได้ให้ความสำคัญในเรื่องศาสนธรรมเหมือนกันเพราะศาสนาเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้พนักงานปฏิบัติงานอย่างรับผิดชอบ

มาในช่วงพักผมก็มีโอกาสได้คุยชาวระนองบางท่านซึ่งก่อนมาในวันนี้ผมได้ทราบว่าจังหวัดระนองเป็นจังหวัดที่มีความคึกคักเพราะสถานที่ตั้งอยู่ใกล้กับ Casino ของประเทศเมียนม่า (พม่านั่นเอง) แถมยังมีปัญหาตามมาอีกเรื่องในแง่ของคนต่างด้าวเข้ามาอยู่ในจังหวัดระนองก็คือชาวพม่านั่นเอง ซึ่งส่งผลกระทบทำให้เกิดความเดือดร้อนแก่ชาวระนองอย่างมาก หลังจากผมฟังไปแล้วก็ถือว่าเป็นปัญหาใหญ่ของจังหวัดระนองเช่นกันนะเนี่ย หากมีผู้ใหญ่ใจบุญมาอ่านเรื่องราวตรงนี้ก็ขอให้ลงไปช่วยแก้ปัญหาด้วยนะครับ หลังจากทานอาหารเที่ยงเสร็จกระผมก็รีบเข้าห้องประชุมเพื่อเตรียมงานในตอนบ่ายต่อไป

มาถึงช่วงกิจกรรม CSR เชิงระบบที่น่าสนใจสำหรับชาวจังหวัดระนองดังนี้ อาทิ การสร้างความเข้าใจในเรื่อง CSR ขององค์กร โดยเริ่มจากการอธิบายถึงข้อดีของการมี CSR และข้อเสียหากขาด CSR แก่ผู้บริหารภายในองค์กร และหลังจากนั้นค่อยอธิบายให้หัวหน้างานหรือพนักงานเข้าใจต่อมาซึ่งการทำ CSR ครั้งนี้พนักงานสามารถนำไปปฏิบัติที่บ้านของตนได้อีกด้วย ส่วนอีกท่านก็ได้เสนอการสร้างความเข้าใจในเรื่อง CSR เช่นเดียวกันโดยเริ่มจากการจัดสัมมนาให้ความรู้ CSR โดยเชิญวิทยากรที่มีความรู้เรื่อง CSR มาให้ความรู้ และมีการเชิญบุคลากรไปดูงานในบริษัทที่มีการทำ CSR แล้วประสบความสำเร็จอีกด้วย รวมถึงมีการติดตามผลทุก ๆ 3 เดือนอีกด้วย

ต่อมาเป็นกิจกรรม Creative CSR ที่น่าสนใจสำหรับชาวจังหวัดระนองดังนี้ อาทิ “โครงการสองล้อสองชนชาติ” โดยขอความร่วมมือจากผู้ประกอบการที่มีการจ้างแรงงานต่างด้าวทำงานพร้อมส่งแรงงานต่างด้าวเข้ารับการอบรมกฎระเบียบในการใช้รถจักรยานยนต์บนท้องถนน จัดกิจกรรมให้กับตัวแทนในการช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อม กิจกรรมการปั่นจักรยานกำจัดขยะบนท้องถนน และพื้นที่ต่าง ๆ ที่พบเห็นขยะด้วย

ต่อมาเป็น ”โครงการเสริมสร้างสุขอนามัย แม่และบุตรชาวพม่าในระนอง” เริ่มการส่งเสริมการคุมกำเนิดของชาวต่างด้าวในจังหวัดระนองก่อน โดยหากมีการคลอดของชาวต่างด้าวเกิดขึ้นในจังหวัดระนองจะไม่มีการออกเอกสารสิทธิ์ให้ รวมถึงภาครัฐและภาคเอกชนต้องมีการเข้มงวดในการจำกัดการเข้าออกของชาวต่างด้าวในจังหวัดระนองทั้งในเรื่องของการรับคนต่างด้าวเข้ารับทำงานด้วย และสุดท้ายจัดให้มี Hot Line หากเห็นการคลอดบุตรของชาวพม่าในประเทศไทยให้โทรแจ้งเพื่อให้เจ้าหน้าที่เข้าไปจัดการทันที

สุดท้ายวันนี้กิจกรรม CSR Campus ของจังหวัดระนองก็สำเร็จลุล่วงลงแล้วครับ ตอนนี้ทีมงาน CSR Campus ของเราก็ได้ดำเนินกิจกรรม CSR Campus ได้เกือบครบทั่วทุกจังหวัดแล้วนะครับเหลือแค่จังหวัดสุราษฎร์ธานี และกรุงเทพฯ เท่านั้น (เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเช่นกัน) หลังจากเราเก็บของเรียบร้อยเราก็เตรียมออกเดินทางสู่จังหวัดสุราษฎร์ธานีเป็นสถานีต่อไปแล้วครับ ซึ่งเราก็ได้ฝากท้องร้านอาหารนินจาด้วย หลังจากรับประทานแล้วรู้สึกว่าอาหารไม่ไวสมชื่อเหมือนชื่อร้านเลยครับ นับเวลาหลังจากตั้งแต่สั่งอาหารจนอาหารโผล่มาอยู่บนโต๊ะก็ใช้เวลาไปประมาณ 45 นาที ซึ่งแขกทั้งร้านมีแค่กลุ่มทีมงานเราเท่านั้นครับและแต่ละคนก็สั่งแค่อาหารจานเดียวซะด้วย หลังทานเสร็จเราก็พร้อมมุ่งหน้าซึ่งเป้าหมายต่อไปนั่นก็คือจังหวัดสุราษฎร์ธานีเพื่อเตรียมพร้อมงานสัมมนา CSR Campus ระดับภาคใต้ต่อไปครับ